Zarządzanie międzynarodową konkurencyjnością przedsiębiorstw na przykładzie sektora rolno-spożywczego z Wielkopolski
Agata Budzyńska-Biernat
|
Rozwój procesów globalizacyjnych ostatnich dziesięcioleci, które obejmują gospodarkę światową stawia przed przedsiębiorstwami szczególne wyzwania związane przede wszystkim z potrzebą wzrostu ich konkurencyjności. Równocześnie stwierdza się, iż konkurencja stanowi jedno z podstawowych pojęć związanych z funkcjonowaniem gospodarki, a wraz z jej rozwojem wzmaga się zjawisko nasilenia konkurencji i tym samym rośnie konkurencyjność przedsiębiorstw. Należy tu dodać, że obecnie osiągnięcie międzynarodowej konkurencyjności stało się konieczne. Dotyczy to nie tylko firm chcących umiędzynarodowić swoją działalność gospodarczą, ale także tych, które chcą osiągnąć sukces na krajowym rynku, mając tam międzynarodowych konkurentów.
Konkurencyjność jest od lat obszarem zainteresowania nie tylko teoretyków, ale również praktyków gospodarczych. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż jest ona kategorią wielopłaszczyznową, a zatem i niejednoznaczną. W związku z tym, jak dotąd, nie udało się ekonomistom wypracować jednej, spójnej i akceptowalnej dla wszystkich badaczy tematu definicji. Istnieje jednak zgoda, iż konkurencyjne na rynku jest nie tylko przedsiębiorstwo, bowiem konkurencja dotyczy również samorządów, regionów, sektorów gospodarki, a nawet państw. Wobec tego definicja ta obejmuje swym zasięgiem wszystkich uczestników rynku, którzy rywalizują między sobą.